Ümraniye escort dar sokaklarında gece ağır ağır ilerliyordu. Sokak lambalarının çoğu sönüktü, bir tanesi titrek ışığıyla karanlığı zorla yarıyordu. O lambanın cimcif altında genç bir kadın bekliyordu: Sevda. Henüz yirmi iki yaşındaydı ama yüzü, otuzların yorgunluğunu taşıyordu.
Sevda’nın hikayesi, tıpkı yaşadığı sokaklar gibi karanlık ve sessizdi. Küçük yaşta ailesiyle birlikte Ümraniye escort taşındıklarında umut doluydu. Babası inşaat işçisiydi, annesi ise evlere temizliğe giderdi. Ancak bir gün babası bir inşaat kazasında hayatını kaybedince, o umut yerini sessiz bir çaresizliğe bıraktı. Annesi hastalandı, evin tüm yükü genç yaşta Sevda’nın omuzlarına bindi.
İş aradı, ama kimse onu işe almadı. “Deneyimsizsin” diyorlardı. Bir gün, çaresizlik içinde sokakta yürürken tanıştığı bir kadın ona yardım edeceğini söyledi. “Sadece birkaç gece, sonra toparlanırsın” demişti. O geceden sonra hiçbir şey aynı olmadı.
Sevda, geceleri yaşayan biri oldu. Ümraniye vip escort sessiz arka sokaklarında, kimsenin bilmediği bir dünyanın parçasına dönüştü. Soğuk gecelerde teni üşür, ama yüreği daha çok üşürdü. Her sabah eve döndüğünde aynaya bakar, gözlerindeki ışığın biraz daha söndüğünü görürdü. Ama her defasında kendi kendine “Dayan Sevda, annen için” derdi.
Zaman geçti. Annesinin hastalığı ilerledi, ilaçlar pahalılaştı. Sevda’nın umudu, yavaş yavaş tükenmeye başladı. Fakat bir gece, her şey değişti.
Yağmur yağıyordu. Sevda, bir kafeteryanın oral önünde ıslanmaktan korunmaya çalışırken, içeri girip sıcak bir çay istedi. Kafeyi işleten yaşlı kadın, onun halini fark etti. Kadıncağızın sıcak sesiyle sorduğu, “Evladım, üşümüşsün, ne iş yaparsın?” sorusu Sevda’nın boğazına düğümlendi. “Hiç… bazen temizlik… bazen…” diyebildi sadece.
Bir yanıt yazın