Meryem, 29 yaşında, Kartal escort annesinden kalan küçük bir dairede yaşıyordu. İstanbul’un kalabalık ve gürültüsünden biraz uzak ama hayatın tüm gerçekliğini iliklerine kadar hissettiren bu semtte, yaşam bir seksi mücadeleydi. Yıllar önce üniversiteden mezun olduktan sonra büyük hayalleri vardı; iyi bir iş, kitaplarla dolu bir ofis, kendi ayakları üzerinde duran bir kadın olmak… Fakat hayatın gerçekleri, hayallerin hızla eskimesine neden oluyordu.
Günlerini sabah erken saatlerde Kartal sahilinde yürüyerek başlatıyordu Meryem. Denizin o tuzlu kokusu, vapur sesleri ve martıların çığlıkları götten ona yaşadığını hatırlatıyordu. Fakat yürüyüşlerin sonunda her seferinde aklına kira, faturalar ve borçlar geliyordu. Bir dönem özel ders vererek geçinmeye çalışmıştı, ama artık ne öğrenciler ne de aileleri onu düzenli olarak arıyordu.
Şimdi bir kafede garsonluk yapıyordu. İş yorucuydu; sabahları açılıştan kapanışa kadar ayakta kalıyor, bazı müşterilerin kaba tavırlarına sessizce katlanıyor, çoğu zaman yorgunluktan elleri titriyordu. Ama Meryem hiçbir zaman pes etmiyordu. Çünkü biliyordu ki vazgeçmek, en kolay seçenekti.
Akşamları eve geldiğinde, yorgun vücuduna rağmen masasının başına geçip yazı yazmaya devam ediyordu. Küçük yaşlardan beri günlük tutmuş, sonra kısa hikâyeler karalamaya başlamıştı. Şimdi ise hayalini kurduğu romanı yazıyordu. Kitabında da tıpkı kendisi gibi güçlü ama kırılgan bir kadın karakter vardı. Yaşadığı mahalleyi, sokakları, Kartal escort sahilinde gördüğü yaşlı adamı bile öyküsüne katmıştı. Onun için yazmak bir kaçış değil, bir direnişti.
Bir gün, yazdığı bölümleri internette küçük bir platformda paylaşmaya karar verdi. Gelen yorumlar onu şaşırtmıştı. İnsanlar onun cümlelerinde kendini buluyor, cesaretlendiğini söylüyordu. Meryem farkında olmadan başka kadınlara da umut olmuştu.
Hayat hâlâ zordu, ama artık Meryem yalnız hissetmiyordu. Yazıları, sessiz çığlıklarını duyurmuş, onu görünür kılmıştı. Ve Kartal escort o eski sokaklarında, küçük bir dairede, büyük bir kadın hikâyesi filizlenmeye devam ediyordu.
Bir yanıt yazın