Maltepe escort ara sokaklarında, geceyle gündüz arasında sıkışıp kalmış bir hayat yaşıyordu Elif. Henüz 23 yaşındaydı ama ruhu, yaşının iki katı kadar yorulmuştu. Her gün Kadıköy’e uzanan minibüslerin seks gürültüsüyle uyanıyor, gece ise Maltepe’nin karanlık kaldırımlarında sessiz adımlarla dolaşıyordu. Gündüzleri yok gibiydi; insanlar onu sadece geceleri fark ediyordu. Belki de fark etmiyordu kimse – sadece göz gezdiriyor, sonra unutuyordu.
Hayatı hiç kolay başlamamıştı. Çocukken annesini milf kaybetmiş, babası ise içkiyle boğulmuş bir adamdı. Önce bir tekstil atölyesinde çalışmıştı. Günde 12 saat, sigortasız, aç karna…
“Sadece bir süreliğine” diyerek kendini kandırmıştı. Ama aylar yıllara dönüştü. Sokaklar soğuktu, insanlar ise daha da soğuk. Hayat ona sadece hayatta kalmayı öğretmişti, yaşamayı değil. Elif’in tek arkadaşı, Maltepe escort sahilinde gün doğumunda sessizce oturduğu banktı. Orada saatlerce oturur, uzaklara bakar, farklı bir hayat düşlerdi.
Bir gün, sahilde genç bir kadın yaklaştı. Gönüllü olarak çalışan bir sosyal hizmet görevlisiydi. Elif’e sıcak bir kahve ve samimi bir gülümseme sundu. “İstersen konuşabiliriz,” dedi. O basit cümle, Elif’in uzun süredir duymadığı bir iyilik taşıyordu içinde. Şaşırmıştı, ilk başta geri çevirdi. Ama birkaç gün sonra aynı kadını yine sahilde görünce yaklaşmaya karar verdi.
Kadının yönlendirmesiyle vip bir kadın dayanışma evine yerleşti.
Aylar sonra, Elif artık geceleri Maltepe sokaklarında değil, bir kuaför salonunda gündüzleri çalışıyordu.
Bir yanıt yazın