Etiket: tuzla escort

Yasemin 23 yaşındaydı. Kadıköy escort sokakları onun hem kaçışı hem cezası olmuştu. Bahariye Caddesi’nden Moda’ya kadar yürümeyi alışkanlık haline getirmişti; ama yürümek, kaçmak değildi. Nereye gittiğini bilmiyordu. Yalnızca durmadığında düşünmüyordu.

Denizli’nin kenar mahallerinden birinde doğmuştu. Annesi terziydi, babası yoktu. Ev, dar bir odadan ibaretti ama o odada büyük hayaller kurmuştu. Okuyup kendi ayakları üstünde duracaktı. Lise bittiğinde bir otobüse atladı, kimseye haber vermeden İstanbul’a geldi. Sırtında küçük bir çanta, cebinde sadece 200 lira.

İlk haftalarda bir arkadaşının yanında kaldı. İş aradı. Kafelerde çalıştı, çocuk baktı, ama İstanbul sabitliği sevmezdi. O arkadaş taşındı, Yasemin yalnız kaldı. Kirasını ödeyemediğinde, gidecek yeri kalmadığında Kadıköy sokaklarında sabahlamaya başladı. Önce Yoğurtçu Parkı’nda, sonra Moda sahilinde.

Bir gün gece geç saatte otururken yanına bir kadın yaklaştı.
“Yeni misin?” diye sordu.
Yasemin sessiz kaldı.
“Yalnız yürüyemezsin buralarda,” dedi kadın.
Ve o günden sonra hayatı başka bir çizgiye kaydı. Gece çalışmaya başladı. Nehrin yönü değişmişti bir kere.

İri Memeli

Zamanla bakmayı bıraktı insanlara. Ayakta kalmak için konuşmamayı, susmayı, donuk bakmayı öğrendi. Her sabah gün doğmadan Moda sahilinde denize bakarak kendine şunu fısıldıyordu:
“Bu ben değilim.”

Bir sabah, Kadıköy escort vapur iskelesinin yanındaki halk kütüphanesinin önünde bir afiş gördü. “Kadınlar için yeni bir başlangıç: Ücretsiz barınma ve danışmanlık.” Afişi koparıp cebine koydu. Günlerce taşıdı. Sonra bir gün, aç ve hasta haldeyken numarayı çevirdi.

Sıcak bir oda, temiz bir yatak, sessiz bir koridor… Yasemin önce kendine yabancılaştı. Sonra yavaş yavaş tanımaya başladı. Dernek sayesinde bir kadın dayanışma evine yerleşti. Temizlik işlerinde çalıştı, sonrasında bir kafede işe girdi. Bir öğretmenle tanıştı; onun sayesinde açık öğretim lisesine başladı. Ve yazmaya… Her sabah bir deftere, bir cümle:

Seda, 30 yaşındaydı. Sabahın erken saatlerinde Kadıköy escort Rıhtımı’na indiğinde, Boğa Heykeli’nin orada kısa bir süre durup etrafı izledi. İnsanlar işe yetişme telaşıyla hızlı hızlı yürüyordu. O ise acele etmiyordu. Çünkü gidecek bir yeri yoktu.

Çocukluğu Eskişehir’de geçmişti. Sessiz, içine kapanık bir kızdı. Lise yıllarında dersleri iyiydi, öğretmenleri onun üniversite okuyacağını düşünüyordu. Ama hayat planlara kulak asmaz. Babasının işsiz kalmasıyla okulu bırakmak zorunda kaldı. Ardından kısa süren bir evlilik, sonra şiddet, sonra boşanma… Ve sonunda, yeniden başlama hayaliyle İstanbul.

Kadıköy ona kalabalık, canlı, renkli bir yer gibi görünmüştü önce. Bahariye’de yürüyen gençler, kitapçılarda vakit geçiren insanlar… Seda bu hayatın dışındaydı ama kıyısından dokunmak istiyordu. Moda sahilinde günlerce bir bankta oturdu. İlk zamanlar “yalnızlık” duygusu, sonraları “görünmezlik”e dönüştü. Sanki kimse onun farkında değildi.

Büyük Severim

Bir gün eski tanıdıklarından biriyle karşılaştı. Beraber kahve içtiler. Sonra o tanıdık “kira derdin olmaz, iş de buluruz” diyerek onu yanına aldı. Seda neye “evet” dediğini biliyordu ama susmayı seçti. Çünkü bu şehirde konuşmak her zaman çare olmuyordu.

Geceler, Kadıköy escort sokaklarında geçti. Müşteriler, yorgun adımlar, sabaha karşı soğuk banklar… Seda, artık sadece bir isimden ibaretti. Esc aynaya her baktığında biraz daha siliniyordu. Ama hâlâ içinde bir parça direniyordu: çok derinde, çok kırık ama hâlâ canlı.

Bir sabah, Yoğurtçu Parkı’nda yaşlı bir kadının onu uzun uzun izlediğini fark etti. Yanına geldi kadın, oturdu.
“Senin yaşlarında bir kızım vardı,” dedi. “Kaybettim. Her sabah buraya geliyorum. Belki birine yardım ederim diye.”
Kadın cebinden küçük bir kâğıt çıkardı. Üzerinde bir kadın destek merkezinin adı vardı.
“İstersen buraya git. Belki kendine başka bir başlangıç bulursun,” dedi. Sonra yürüyüp gitti.

Seda, o kâğıdı günlerce cüzdanında taşıdı. Sonunda bir sabah Moda’dan yürüyüp derneğin kapısını çaldı.
“Ben değişmek istiyorum,” dedi. “Ama nasıl olduğunu bilmiyorum.”

Aylar geçti. Şimdi Moda’daki küçük bir kafede bulaşıkçı olarak çalışıyor. Haftada bir kez dernekteki terapi grubuna katılıyor. Hâlâ çok konuşmuyor ama gülümsüyor. Ve bazen, Boğa Heykeli’nin önünden geçerken eski halini hatırlayıp derin bir nefes alıyor.

Benim adım Elif. 21 yaşındayım. İstanbul’un kalabalığından uzak, deniziyle huzur veren ama içinde bambaşka fırtınalar barındıran küçük bir sahil kasabası olan Şile escort yaşıyorum.

Hayat bana kolay davranmadı. Babamı çocuk yaşta kaybettim. Annemle beraber yaşamaya başladık, ama onun da sağlığı pek iyi değildi. Lise bittikten sonra okumak için İstanbul’a gitmek istedim ama maddi durum buna elvermedi. Hayata daha erken atılmam gerektiğini anladım. Önce bir pastanede, sonra bir fırında çalıştım. Şimdi Şile’de küçük bir butik otelde temizlik işlerine yardım ediyorum.

Gündüzleri otelin katlarını temizliyorum. Akşamları odamda küçük lambanın altında Açıköğretim derslerime çalışıyorum. Hayalim Psikoloji mezunu olmak. İnsanların yaşadıkları zorlukları anlamak, onları yalnız bırakmamak istiyorum. Belki de kendi yalnızlığımı anlamlandırmak için seçtim bu bölümü.

Sert Severim

Şile sakin bir yer gibi görünür. Ama bir kadının tek başına yaşaması burada da kolay değil. Koca Götlü Herkes birbirini tanır. Adımların iz bırakır. Ne zaman dışarı çıksan, kiminle konuşsan, ne giydiğini düşünmek zorunda kalırsın. Ama ben, artık sadece kendimi düşünmek istiyorum.

Bazen Şile sahiline inip denizi izliyorum. Dalgaların gelişini, çekilişini… Her biri bana umut gibi geliyor. Ne kadar sert gelirse gelsin, sonunda çekiliyorlar. Ben de bu hayatın dalgalarıyla baş etmeye çalışıyorum. Ayakta durmak kolay değil, ama imkânsız da değil.

Yalnızlık zor. Hele genç yaşta sorumluluklar omzuna erken binmişse… Ama bu yalnızlıkta da bir güç var. Kendi ayakların üzerinde durmayı öğrendiğinde, kimsenin seni tutmasına gerek kalmaz.

Ben Elif. 21 yaşındayım. Şile escort sakinliğinde, içimdeki fırtınaları bastırmaya çalışarak yaşıyorum. Bu küçük kasabada büyük hayaller kuruyorum. Sessizim belki, ama pes etmiyorum. Çünkü bu hayat, bana rağmen değil, benimle birlikte şekillenecek.

Ben Meryem. 24 yaşındayım. İstanbul’un kuzeyinde, Karadeniz’in serin dalgalarına bakan küçük bir sahil kasabasında, Şile escort yaşıyorum. Burada sabahlar erken başlar, sokaklar çabuk boşalır. İnsanları birbirine yakındır ama herkesin sırtında görünmeyen yükleri vardır.

Ben de onlardan biriyim.

Hayat bana hiçbir şeyi kolay sunmadı. Annemi küçük yaşta kaybettim, babam ise yıllarca inşaatlarda çalıştıktan sonra emekli oldu ama sağlık sorunları peşini bırakmadı. Aileme destek olmak için genç yaşta çalışmaya başladım. Önce markette kasiyerlik yaptım, sonra bir kafede garsonluk… Ama içimde hep okumak vardı. Lise diplomamı dışarıdan tamamladım. Şimdi ise Açıköğretim Fakültesi’nde Sosyoloji okuyorum.

Şile’de gündüzleri bir tekstil atölyesinde ütücülük yapıyorum. Akşamları ise fenerin arkasındaki küçük kütüphaneye gidip ders çalışıyorum. Vip bazı günler kollarım yorgunluktan sızlıyor, gözlerim açık kalmakta zorlanıyor ama pes etmiyorum. Çünkü biliyorum ki, başka türlü çıkamayacağım bu döngüden.

Mutlu Esc

Burada genç bir kadın olmak kolay değil. Herkesin birbirini tanıdığı yerde, insanlar önce seni sorgular. Ne giydiğine, nasıl baktığına, nereye gittiğine… Ama artık bunları kafama takmıyorum. Başımı dik tutmayı, kendime güvenmeyi öğrendim. Her sabah uyandığımda “bugün daha iyi olacağım” demek, bana iyi geliyor.

Maddi olarak zorlanıyorum, evet. Evimiz eski, sobayla ısınıyoruz. Ama her ay elektrik ve internet faturamı ödeyebildiğimde kendimi başarılı hissediyorum. Çünkü bu hayatı, hiç kimseden bir şey beklemeden, sadece alın terimle yaşıyorum.

Bazen Şile Sahili’ne inerim. Dalga seslerini dinleyip hayallerimi düşünürüm. Bir gün bir sosyal hizmet uzmanı olup kadınlar için çalışan bir merkezde görev almak istiyorum. Belki bu kasabadan gitmem gerekecek, belki geri döneceğim. Ama ne olursa olsun, yaşadıklarım beni şekillendiriyor.

Ben Meryem. 24 yaşındayım. Şile escort rüzgarına karşı, kendi rüzgarımla ayakta kalmaya çalışıyorum. Kimsenin duymadığı bir savaş veriyorum. Sessiz, ama kararlı.

Benim adım Zehra. 22 yaşındayım. İstanbul’un Karadeniz kıyısında yer alan küçük ama güçlü bir kasabasında, Şile escort yaşıyorum. Burası şehirden uzak ama yükü hafif değil. Rüzgârı güçlü, denizi bazen coşkulu bazen sükûnet dolu… Hayatım gibi.

Üniversite için İstanbul’a geldiğimde hayal ettiğim hayat bu değildi. Sosyal Hizmetler okuyorum. Ama derslerden önce geçinme derdiyle tanıştım. Ailem Tokat’ta yaşıyor. Maddi imkânlarımız sınırlı. Onlara yük olmamak için Şile’de küçük bir pansiyonda hem çalışıyorum hem yaşıyorum. Sabah kahvaltısını hazırlıyorum, akşam çarşaf topluyorum. Aralarda derse gidiyorum. Hayatım hep koşuşturma.

Şile’nin huzuru dışarıdan bakınca cezbedici. Ama burada genç bir kadın yalnız başına yaşamaya çalıştığında, bu sessizlik bazen boğucu oluyor. Mahallede herkes birbirini tanır, kim ne yapmış bilinir. Bu yüzden giydiğim kıyafet, sokakta yürüyüş şeklim bile konuşulabilir. Ama umurumda değil. Çünkü kendi doğrularımla yaşıyorum.

Ateşliyim

Kaldığım odada küçük bir masa var. O masanın başında gece geç saatlere kadar ders çalışırım. Bazen yorgunluktan başım düşer kitaba. Ama ertesi gün yine uyanırım, çünkü başka çarem yok. Güçlü olmam gerek. Bu yol kolay değil, biliyorum. Ama sonunda ayakta kalabilmeyi başaran biri olacağım. Buna inanmak istiyorum.

Bazen Şile Feneri’nin oraya çıkarım. Denizi izlerim. Gökyüzüne bakarken “devam et” derim kendime. Burada olduğum sürece yalnız hissetsem de, bir gün bu yalnızlığın içinden bir ışık doğacağına inanıyorum.

Ben Zehra. 22 yaşındayım. Şile escort rüzgârına, yokuşlarına, sessizliğine rağmen ayaktayım. Kendi hayatımı kuruyorum, kendi yolumu çiziyorum. Zor ama onurlu bir yaşam bu. Ve bir gün, bu zorlukları sadece hatırlamak için anlatacağım.

Benim adım Derya. 25 yaşındayım. İstanbul’un kalabalığından biraz uzakta, Şile escort taş evleriyle dolu, rüzgârın sert estiği yokuşlu bir mahallesinde yaşıyorum. Deniz burada bazen huzur, bazen fırtına gibi. Tıpkı hayatım gibi.

Ailem Erzincan’da. Ben küçükken İstanbul’a göç ettik. Yıllarca Esenyurt’ta yaşadık ama ben okulu kazanınca Şile’ye taşındım. Şile’de hem İstanbul Üniversitesi’ne bağlı Uygulamalı Bilimler Fakültesi’nde okuyorum hem de bir butik otelde temizlik ve mutfak işleriyle uğraşıyorum. Sabahları erkenden kalkıp kahvaltıları hazırlar, sonra da okula giderim.

Şile, İstanbul’dan farklı bir İstanbul. Daha sessiz, ama yalnızlık burada daha çok yankılanıyor. İnsanlar birbirini tanır ama yargılamaktan da geri durmaz. Genç bir kadının tek başına ayakta kalmaya çalışması burada da zor. Otelde çalışan diğer kadınlar bana destek oluyor bazen, ama çoğu zaman sessizce kendi savaşımı veriyorum.

Kızıl Escort

Çoğu akşam sahile yürürüm. Ayaz yüzüme çarparken içimden geçen soruları susturmaya çalışırım: “Devam etmeli miyim?”, “Başarabilecek miyim?”, “Değdi mi?” Ama sonra o soruları bastıran bir cevap gelir: Mecburum. Çünkü kimse benim için bu yolu yürümeyecek.

Hayatımda çok şeyden vazgeçtim. Gençliğimden, ailemle geçireceğim zamanlardan, kendime ayıracağım dakikalardan… Ama asla onurumdan, hayallerimden vazgeçmedim. Kendi ayaklarım üzerinde durmak istiyorum. Kimsenin arkasına sığınmadan, kimseye muhtaç olmadan.

Ben Derya. 25 yaşındayım. Şile escort dalgalar gibi, bazen kabarıyor, bazen duruluyorum. Ama hep olduğum yerde kalıyorum. Düşsem de, yeniden ayağa kalkmayı biliyorum.

Bir gün kendi hikâyemi kendim yazacağım. Belki kimse okumaz. Ama ben anlatacağım. Çünkü bu ülkenin sessiz kadınlarının, yorgun ama dimdik duran kadınlarının sesi olmak istiyorum.

Ben Elif. 21 yaşındayım. Pendik escort tren raylarına yakın bir mahallede yaşıyorum. Küçük bir evde, duvarları nemli ama hayalleri büyük bir odadayım. İstanbul’un gürültüsünün içinde kendi sessizliğimi kurmaya çalışıyorum.

Ailem Adana’da. Annem hasta, babam yıllar önce evi terk etti. İki küçük kardeşimle birlikte büyüdüm. Üniversiteyi kazanıp İstanbul’a geldiğimde, sadece ders çalışmak değil, hayatta kalmak zorunda olduğumu da fark ettim. Şimdi hem okuyorum hem de bir kafede garsonluk yapıyorum. Okulum Maltepe’de ama hayatım Pendik’te geçiyor.

Pendik’in sokakları bana hem güven hem de korku veriyor. Kalabalıklar içinde kaybolduğum günler oluyor. İşten çıktığımda, gece 11 sularında eve dönerken adımlarımı hızlandırırım. Etraftaki bakışlardan kendimi korumaya çalışırım. Ama alıştım artık. Çünkü alışmak zorunda kaldım.

Seni Bekliyorum

Hayat beni çabuk büyüttü. Kendime yetmek zorundayım. Kimseye muhtaç kalmamak için her sabah daha erken kalkıyor, daha çok çalışıyorum. Sabahın ilk ışıklarında Pendik sahiline yürümek, bana kısa bir huzur molası oluyor. Orada denize bakıp, içimden hep aynı cümleyi geçiriyorum: “Bir gün, buradan başka bir yere gideceğim.”

Kafede çalışmak zor. İnsanlarla uğraşmak, saatlerce ayakta kalmak, çoğu zaman görmezden gelinmek… Ama o bahşişlerle market alışverişi yapıyorum. O küçük paralarla kitap alıyorum, faturalarımı ödüyorum. Her ay sonunu getirdiğimde, küçük bir zafer hissediyorum.

Ben Elif. 21 yaşındayım. Pendik escort karmaşasında büyüdüm. Geceleri korkarak eve yürüyen, sabahları umutla uyanan genç bir kadınım. İnsanların yaşam mücadelesini çoğu zaman dışarıdan anlamak zor. Ama ben yaşıyorum. Gerçekten. Zorla, sabırla, inatla…

Bir gün bu hikâyeyi, daha iyi şartlarda, kendi odamda yazacağım. Belki yayımlanacak, belki kimse okumayacak. Ama ben anlatacağım. Çünkü sessiz kalanların da bir sesi olmalı.

Ben Bahar. 29 yaşındayım. İstanbul’un Anadolu Yakası’nda, Pendik’in kenar mahallelerinden birinde yaşıyorum. Burası ne deniz kadar ferah, ne gökdelenler kadar gösterişli. Ama benim dünyam burada başladı, burada şekillendi.

Lise bittikten sonra okuma fırsatım olmadı. Kardeşlerim küçüktü, annem rahatsızdı, evin yükü bir anda omzuma kaldı. Genç yaşımda büyümek zorunda kaldım. Pendik escort şimdi bir fırında kasiyerlik yapıyorum. Sabah beşte kalkıyorum, işe yürüyerek gidiyorum. Yollarda tanıdık yüzlere rastlıyorum ama çoğu zaman başlar öne eğik. Herkes kendi mücadelesinde.

Pendik kalabalık bir semt ama yalnızlığı en çok burada hissediyor insan. Vip kadın olmak burada, biraz daha dikkatli yaşamak, biraz daha güçlü görünmek zorunda kalmak demek. Ama ben alıştım. Her zorluğun ardından kendi iç sesimi daha çok duymayı öğrendim.

Seni Bekliyorum

Hayalim küçük bir pastane açmak. Kendi keklerimi, poğaçalarımı satmak. Başkalarının yanında çalışmadan, kendi yerimde ayakta durmak. Belki bir gün bu sokaklardan geçen biri, camdan içeri bakar ve gülümser. “Ne güzel yapmış,” der. Belki o gün geldiğinde içimdeki tüm yorgunluk geçer.

Ben Bahar. 29 yaşındayım. Pendik escort yaşıyorum. Yaşam bazen ağır geliyor ama her gün yeniden başlıyorum. Çünkü bir hayalim var ve o hayal beni her sabah tekrar ayağa kaldırıyor.

Ben Yasemin. 22 yaşındayım. İstanbul’un kenarında ama karmaşanın tam ortasında bir yerdeyim: Pendik. Bu semtte büyüdüm. Tren sesleriyle uyanmaya, deniz rüzgarının getirdiği tuzlu kokuyla iç çekmeye alıştım. Pendik’in sahilinde yürümek, bazen tek kaçışım oluyor.

Hayatım hep mücadeleyle geçti. Annem hasta, babam yıllardır kamyon şoförü. Vip evde sorumluluk erken düştü omzuma. Liseyi dışarıdan bitirdim, üniversiteyi hayal ettim ama kazanamadım. Şimdi bir eczanede çalışıyorum; reçeteleri okuyorum, insanların hastalıklarını dinliyorum ama kimse benim yorgunluğumu sormuyor.

Kapalı Esc

Pendik kalabalık ama yalnızlık her yerde. Pendik escort genç bir kadın olarak burada yaşamak, sessizce güçlü kalmak demek. Metroya binerken bile dikkatli olman, yürürken bakışlardan kaçman gerekiyor. Ama ben yine de vazgeçmiyorum. Kendi ayaklarımın üzerinde duruyorum. Her sabah işe giderken, “Bu da geçecek” diyorum içimden.

Hayallerim küçük ama gerçek. Bir gün anneme daha iyi bir tedavi imkânı sunmak. Kendi başıma bir ev tutmak. Sahilde sadece yürümek için değil, özgür hissetmek için dolaşmak. Bunlar için savaşmaya değer.

Ben Yasemin. 22 yaşındayım. Pendik escort yaşıyorum. Kolay değil ama yaşıyorum. Çünkü hâlâ kendime inancım var, ve biliyorum: bu şehir beni yorsa da ben düşmeden yürümeye devam edeceğim.